خائنان, چگونه ”حقوق بشر” نشخوار ميكنند؟ - از : قربان كريمي
سعيد سلطان پور, هرگز در مناسبات و تشكيلات مجاهدين نبوده و به خاطر ارتباطهايش با عوامل سپاه پاسداران و كارگزاران ساير ارگانهاي سركوبگر رژيم, نه تنها هيچگاه نتوانست اعتماد مجاهدين را جلب كند, بلكه پيوسته در موردش ترديدهاي جدي به صورت احتمال جاسوسي براي رژيم وجود داشت. به همين دليل با مجاهديني كه نام برده هيچ برخوردي نداشته و هرگز با آنها رو در رو نشده و تنها به اين دليل كه وزارت اطلاعات به طرح اين اسامي براي هدفهاي اطلاعاتي و تروريستي خود نياز داشته, آنها را برايش رديف كرده است. ازجمله يكي از دلايل ترديد امنيتي در مورد سلطان پور, اصرارهايي است كه طي ديداري از بغداد در سال67 براي ديدار با برخي مسئولين سازمان و ازجمله برادر مجاهد عليمحد تشيد كرده بود, بدون آن كه هيچ آشنايي قبلي با او داشته باشد. وي همچنين مدتي پس از مرگ خميني(در سال68) به عراق آمده و پس از مدت بسيار كوتاه يكي دوماه در پذيرش ارتش آزاديبخش(نماینده حقوق بشر آخوندها از داخل هواپیما خودشو زرد کرده بود-خروش ملت) به دليل فقدان كمترين سنخيت با مجاهدين يعني مايه گذاري و فدا براي آزادي ميهن و مردم در زنجير, و اظهار عجز پياپي از سختي قرارگرفتن در محيط مبارزاتي رزمندگان, به تركيه برگردانده شده تا بعداً سر ازكانادا درآورد و در سالهاي اخير در روزگار پيسي رژيم, وزارت اطلاعات او را نبش قبركرده تااز سر استيصال و در ماندگي او را كارشناس نقض حقوق بشر در درون مجاهدين جا بزند.
سایت ایران افشاگر